Paardentandarts vs paardengebitsverzorger
Een onderscheid dat niet altijd even duidelijk is, is het verschil tussen een paardentandarts en een paardengebitsverzorger. Door het groeiende aantal paarden dat gebruikt wordt voor sport en recreatie doeleinden is de vraag naar gebitsbehandelaars gestegen. Om de markt verzadigd te houden is het aanbod in paardentandartsen en gebitsverzorgers van de gebitten ook gestegen. Echter, het verschil tussen de aanbieders met verschillende opleidingen en de daarbij behorende kwaliteit is voor de eigenaar van het paard niet altijd zichtbaar.
De prijsverschillen in behandeling en de verschillende behandelwijzen doen vermoeden dat er een verschil zit tussen deze twee. Waar dit exacte verschil vandaan komt tijdens de gebitsbehandeling is echter niet altijd direct zichtbaar en duidelijk waardoor verwarring ontstaat. Het lastige aan dit verhaal is dat de eigenaar de kwaliteit moeilijk kan controleren doordat de kiezen en het gedane werk van de buitenkant niet gezien kan worden.
De opleiding
Het grootste verschil tussen beide beroepen zit in de opleidingen. Een paardentandarts is opgeleid als dierenarts, gespecialiseerd in algemene dierheelkunde met de mogelijkheid om een paard verdoving in het bloed te spuiten. Vervolgens is hier als specialisatie de opleiding gebitsheelkunde aan toegevoegd, welke vaak in het buitenland (meestal USA) gevolgd wordt, wat de titel paardentandarts oplevert.
Een gebitsverzorger heeft de vooropleiding als dierenarts niet maar leert het vak gebitsheelkunde via een cursus. Deze kan gewoon in Nederland gevolgd worden, indien gewenst kan dit ook in het buitenland. Een gebitsverzorger is verantwoordelijk voor het verzorgen van het paarden gebit maar voert, indien correct, de gebitsbehandeling op exact dezelfde wijze uit als de paardentandarts.
Het materiaal
De gebruikte instrumenten hoeven niet veel van elkaar af te wijken. Feit is, dat met elektrische materiaal de behandeling sneller, grondiger en pijnvrij voor het paard verloopt. Een andere mogelijkheid is, om het de behandeling handmatig met raspen uit te voeren. Dit vertraagd de behandeling echter waardoor het paard langer in een onnatuurlijke houding moet staan. Daarnaast vereist dit zeer veel menselijke kracht die soms niet eens toereikend is om de scherpe haken van de tanden te raspen.
Het belangrijkste aspect is echter de opleiding van de behandelaar. Een gedegen cursus van een gebitsbehandelaar kan resulteren in een net zo perfecte behandeling als de behandeling van een paardentandarts. Het gevaar in het aanbod is hier aanwezig dat de verzorger niet correct of zelfs helemaal niet opgeleid is en zich alsnog paardengebitsverzorger noemt. Advies is daarom altijd de achtergrond van de behandelaar na te gaan alvorens u deze de gebitsbehandeling van uw paard laat uitvoeren.